بسمه تعالی

سلام...

یکی از بهترین ماه های خدا هر سال می آد و ما هم هیئت می ریم و گریه می کنیم و به سینه می زنیم و...تمام!

و باز سال بعد و سال های بعدشم همین جور...البته اگر عمری باقی باشه...

دلم می خواد این گریه هایی که می کنم و این سینه هایی که می زنم روی من تاثیر داشته باشه....تو هر روز محرم یک درس بگیرم...که وفادار باشم، حتی اگر امان نامه برام آوردند...که چیزی را که به این راحتی ها بدست نیاوردم به راحتی از دست ندم و حجابم را سفت تر کنم...و خیلی چیزهای دیگه و در نهایت...کوفی نباشم...آماده باشم برای زمانی که آقام می خواد صدام بزنه...که کاری بکنم که روم بشه بعدا تو روی اربابم نگاه کنم...

چند سال پیش یکی از دوستام برام یک پیامک فرستاد با این مضمون :

"آگاه باشید! حسین را منتظرانش کشتند! یا صاحب الزمان، الغوث الغوث الغوث"

هر جا هیئت می رید...التماس دعا...