بسمه تعالی
داشتم دنبال یک متن نیاش خوب برای امتحان پایان دوره کلاسم تو گوگل می گشتم چشمم به این متن افتاد...
به قول عزیزی بالای 100 در صد بهش اطمینان دارم! :)
اما امان از روزی که شیطون گولمون بزنه... :(
هنگامیکه سخت درگیر مشکلی هستیم
و ذهنمان مملو از شک وتردید است
هنگامیکه بدنبال راه حلی می گردیم اما هیچ راهی به نظر مان نمی رسد
همچنان سعی در از بین بردن نگرانی و تشویش خود داریم امابا وجود همه تلاشها هیچ راه چاره ای به نظرمان نمی رسد...
در نهایت خسته و نا امید نگران و افسرده
بدون اینکه پاسخی برای مشکلمان یافته باشیم و در حالیکه هیچ مکان دیگری نظرمان نمی رسد تا به آنجا پناه بریم
با زانوانی لرزان و ناتوان زانو می زنیم تا برای لحظه ای نیایش کنیم
با خدای خود راز و نیاز کنیم و اطمینان داریم که در پس این کار راه حلی خواهیم یافت.
اگر پروردگار سریع و در همان لحظه پاسخمان را ندهد بی شک با خود خواهیم گفت: او که صدایمان را نمی شنود پس چرا باید به خود زحمت دهیم و دعا کنیم؟
اما باید بدانیم که خداوند مضطربی را که به اندازه کافی صبور نیست یاری نخواهد داد.
ما باید به وعده الهی ایمان داشته باشیم وعده ای که نه خیلی زود و نه خیلی دیر است
خداوند چه سریعا به ما پاسخ دهد وچه در بر آورده کردن خواستهایمان اندکی تامل کند
وظیفه ما حفظ ایمان به او و حس حضور او در قلبمان خواهد بود...
پس صبور باش
تنها به او اعتماد کن و بدان
اگر با عشق و ایمان چیزی از او طلب کنی
بی شک به خواسته ات خواهی رسید.
هلن رایس
